هیروشی سوگی‌موتو (۱۹۴۸- )، عکاس شناخته‌شده‌ی ژاپنی، که با اتخاذ رویکردی فلسفی در عکاسی معاصر شناخته می‌شود، در مجموعه‌ی اخیرش، اُپتیکس۱، سراغ انتزاعی معنادار از خط افتراق رنگ‌ها رفته است. او پیش‌تر با عکس گرفتن از سالن سینماهای قدیمی و گنجاندن تمام زمان نمایش فیلم در یک فریم عکاسی (مجموعه‌ی تئاترها)، ایجاد فرمی انتزاعی از سوختن کامل یک شمع (مجموعه‌ی در ستایش سایه‌ها)، ثبت کردنِ درخشش نوریِ الکتریسیته روی نگاتیو و… نشان داده است که همواره از عکاسی صریح فاصله گرفته و سعی در ایجاد تصویری خارج از قواعد مرسوم بدنه‌ی عکاسی دارد. سوگی‌موتو تمرکز خود را به‌جای تصاویری که می‌توان با دوربین خلق کرد، بر عناصری می‌گذارد که امکانِ خلق تصویر را فراهم می‌کند: زمان، مکان، نور و در مجموعه‌ی اخیرش، رنگ. او دقیقاً سراغ مفاهیمی می‌رود که به تصویر کشیدنش برای دوربین راحت نیست، و به‌جای تن دادن به نظم نمادین دوربین، تصویر را با شکاف‌های موجود در کلّیت منسجمش روبه‌رو می‌کند.
برای دسترسی به محتوای کامل روی دکمه زیر کلیک کنید.