ولفگانگ تیلمانس / Wolfgang Tillmans

آثار تیلمانس در کلیت‌شان به نوعی مدرک‌ می‌مانند؛ نوعی الک‌کردن اجسام برای یافتن معنا. اکنون دوربین به یک کارتن بزرگ کاغذی زل زده، کارتنی که تا نیمه پر است از قوطی‌ها و بسته‌های دارویی، اندوخته‌ی هفده‌ساله از داروهای ضدویروس پسگرد۳ و داروهای دیگری که برای درمان ایدز استفاده می‌شوند.
او می‌گوید: «صدایی را که از تکان دادن آن کارتن به وجود خواهد آمد تصور می‌کنم، صدایی که با آسیب‌پذیری و ارزش توأمان و در عین حال متناقضش گویی نمود صدای زندگی انسان است. یک دنیای کامل اینجاست: یک میله‌ی چاه‌بازکنِ کثیف در بوینس‌آیرس، صبحِ دهلی، شب‌های شانگ‌های، پُرتوپِرَنس و لیما از فراز آسمان. آندره، نیمه‌برهنه، خم شده و تراشه‌ی کوچکی را که در پایش رفته بیرون می‌کشد، لحظـه‌ای بی‌انتها از التفات و توجه به خود. در این دالانِ لانه‌خرگوشی و چهارده بخشی همه چیز با هم در تصادم‌اند.» بازپیکربندی و ایجاد درنگ و تعلیق، شیوه‌ای است که با آن‌ها هر بار داستان به نوع دیگری در عکس‌هایش روایت می‌شود.
نمایش دادن به همان اندازه‌ در کار تیلمانس نقش دارد که عکاسی‌کردن و تولید ویدئو و چیدمان. و علاوه بر این‌ها، ایجاد فضاهای نمایشگاهی، نخست در لندن و سپس در برلین، حمایت از دیگر هنرمندان و ارائه‌ی بهترین استدلال‌ها برای ماندن در اتحادیه‌ی اروپا، کاری که پارسال در یک سری از پوسترهایش انجام داد، آن‌هایی که به رایگان قابل‌دانلود و توزیع بودند، از جمله ویژگی‌های دیگر کارهای اوست.

می‌توانید ویدئوی مربوط به ولفگانگ تیلمانس را در این صفحه مشاهده کنید: ویدیویی درباره‌ی ولفگانگ تیلمانس