ثمیلا امیرابراهیمی/ Samila Amirebrahimi

ثمیلا امیرابراهیمی نوشتن در نشریات را از ۱۳۵۲ با ترجمه چند مطلب در مجلات تماشا و رودکی آغاز کرد. بعد از انقلاب در مجلات آدینه، گردون فعالیت خود را ادامه داد. در دهه‌ی هفتاد با مجله‌ی چیستا (به سردبیری پرویز شهریاری) همکاری طولانی داشت و ترجمه‌های مفصلی درباره‌ی هنر معاصر به رشته‌ی تحریر درآورد. در مجله‌ی “زنان” بیشتر درباره‌ی زنان هنرمند ‌نوشت و مطالبی را نیز ترجمه کرد. بعد از آن کتاب‌های «مجموعه سه کتاب: به شاعر (۱۳۸۳)- هزار تو (۱۳۸۳)- چرخه‌ها (۱۳۸۵)» ؛ کتاب «چهره‌ها و نقاب‌ها، نقاشی‌های ۱۳۵۲- ۱۳۴۶» (۱۳۸۸)؛ کتاب شب‌ها و سایه‌ها (۱۳۹۱) را به عنوان ناشرمولف منتشر کرد.
ثمیلا امیرابراهیمی از اولین شماره با مجله حرفه:‌ هنرمند همکاری‌اش را آغاز و تا شماره ۷۴ بیش از چهل مقاله و یادداشت تألیف و یا ترجمه کرد؛ بی‌دریغ و بی‌توقع. شکل‌گیری و بالیدن ثمیلا امیرابراهیمی در جامعه‌ی هنرهای تجسمی در دهه ۵۰ ایران اتفاق ‌افتاد، دهه‌ای که رویکردهای معطوف به تعهد اجتماعی در فضای روشنفکری دست بالا را داشت. در چنین جَوّی وی خود را مُلزم به انعکاسِ دردها و نیروهای خفته‌ی اجتماعی می‌دید. این برخوردِ متعهدانه به تدریج بدل به نوعی نگاه دلسوزانه و احساساتِ از سرِ همدلی، و نوعِ خاصی از تلاش برای معنابخشی به دنیایِ اطراف شده است.