ایمان افسریان / Iman Afsarian

ایمان افسریان، نقاش و پژوهشگر، متولد ۱۳۵۳ در تهران است. او کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ی تصویرسازی از دانشگاه هنر تهران دریافت کرده و از بنیانگذاران فصلنامه‌ی حرفه: هنرمند است. از اولین شماره دبیری بخش نقاشی را بر عهده داشته، بعدها نقش مدیریتی پررنگ‌تری به عهده گرفت و از سال ۱۳۹۶ مدیرمسئول فصلنامه است.
مقالات انتقادی افسریان پیرامون هنر معاصر ایران از سال‌ها پیش در حرفه: هنرمند و تندیس منتشر شده. او در مجموع رویکردی انتقادی به هنر معاصر ایران دارد و مجموعه‌ای از مطالبی که حول و حوش این دیدگاه در بخش نقاشی جمع آوری کرده بود را در کتابی با عنوان «در جستجوی زمان نو» منتشر کرد. این کتاب را نوعی تاریخ انتقادی هنر معاصر ایران نیز می‌توان دانست، چرا که هنر ایران را از دوران قاجار تا دهه‌ی هفتاد با نگاهی انتقادی پی می‌گیرد. در ادامه‌ی فعالیت‌هایش به موضوع پدیدارشناسی تصویر و معنای آن در هنرهای تصویری ایران پرداخت که حاصل آن مقالات «دیدن و دانستن»، «فرم ادراکی و معنای جمعی»، «کادر در تصویر ایرانی» و مقالات انتقادی همچون «چرا ما نمی‌توانیم هنر معاصر داشته باشیم؟» «ای کاش آرت را ترجمه نکرده بودیم»، «محل اصلی بحث کجاست؟» و چند گفتار و درس‌گفتار در کافه سرو و موسسه پرسش بوده است.
ایمان افسریان در طول این بیست سال در آموزشگاه‌های خصوصی و دانشگاه هنر طراحی تدریس کرده است. او به شیوه ای واقع‌گرا از فضاهای داخلی و شهری نقاشی می‌کند و به نوعی پروژه‌ی پژوهشی انتقادی او در حرفه: هنرمند را با شیوه نقاشی‌اش می‌توان مرتبط و در یک راستا دانست. افسریان تاکنون بیش از هشت نمایشگاه انفرادی برگزار کرده و در نمایشگاه‌های گروهی داخلی و خارجی متعددی شرکت داشته است. از جمله نمایش‌های اخیر او می‌توان به نمایشگاه «درباره‌ی غبار، سایه، شیشه، آب» گالری اثر ۱۳۹۸، نمایشگاه «هست شب» گالری اثر ۱۳۹۵، نمایشگاه «بر بساطی که بساطی نیست» گالری اثر ۱۳۹۲ اشاره کرد. در ادامه می‌توانید مجموعه‌ای از جستارها و مقالات ایمان افسریان را مطالعه کنید.