آیا فرهنگ روسیه به اندازه‌ی موشک‌هایش قدرتمند است؟

این روزها، هر بیانیه‌ای در مورد جنگ در اوکراین، انگار باید پیشاپیش با نوعی انکار و سلب مسئولیت اعلام شود. سلب مسئولیتی با انکارِ موقعیت جغرافیایی، انکار پاسپورت روسی و حتی انکار برخورداری از خونِ روسی! همه می‌خواهند بگویند که به این روسیه جنگ‌افروز تعلق ندارند. من هم هشت سال است که دیگر در روسیه زندگی نمی‌کنم، بنابراین به راحتی قادرم بدون به خطر انداختن آزادی‌ام جنگ و رژیم پوتین را محکوم کنم. اما  تا سال ۲۰۱۴ در روسیه زندگی و کار می‌کردم، و حتی اگر دیگر یک «کیوریتور روس» نباشم (آنچنان که هنوز به نام من الصاق می‌شود)؛ همچنان «متولد روسیه» هستم. این ویژگی اخیر را هرگز نمی‌توانم رها کنم، و  جنگ هم آن را عیان‌تر کرده است. هنجارهای فرهنگی امروز به ما توصیه می‌کنند که «از خودتان سخن بگویید». در این یادداشت این کاری است که مشغول انجامش هستم. دارم درباره خودم از زبان کیوریتوری متولد روسیه حرف می‌زنم.