فهرست مطالب
ایده‌ی فصل: زبان و تصویر (۴)
تصویر عکاسی به مثابه‌ی رسوب تاریخ: زیگفرید کراکوئر و پس از او
- هستیِ تاریخیِ عکس / مجید اخگر
- عکاسی / زیگفرید کراکوئر / صالج نجفی
- فضا، زمان و آپاراتوس: «نظریه‌ی فیلم» به مثابه‌ی یک مدیوم دیداری / گرترود کُخ / علیرضا فاتحی بروجنی
چهره‌ی فصل: دوریس سال‌سدو
- زندگی در فضای منفی / جایی که بی‌جا شده / مهدیه کُرد
- گفت‌وگوی کارلوس باسوالدو با دوریس سال‌سدو / مهدیه کُرد
ایده‌ی فصل: درباره‌ی ارزش زیبایی‌شناختی
- ارزیابی هنر / جورج دیکی / ابوالفضل توکلی شاندیز
- «وَه، چه شگفت‌انگیز!» / کندال والتن / کتایون یوسفی
- فتیش / ویلیام پیتس / مهدی نصراله‌زاده
- آئین‌های زمینی و پرستیژ هنر / رابرت نلسن / علیرضا فاتحی بروجنی
- ارزش وارهول / پیتر کاتنبرگ / الهام آقاباباگلی
درسگفتار دیباچه‌ای بر تاریخ هنر و فرهنگ ایران
- گفتار نهم: منظومه‌ی ایرانشهری و اندیشه‌ی حماسی / آریاسپ دادبه
نقد فصل
- ویرایشِ مکان / وحید حکیم
- تهران نقاش خودش را می‌خواهد / علیرضا رضایی‌اقدم
- گفت‌وگو با م. فرزانه / رضا حائری
- پیچ و خمِ فرزانگی / سعید عقیقی
معرفی:
«تصویر عکاسی به مثابه‌ی رسوب تاریخ» عنوان پرونده‌ایست که در ادامه‌ی شماره‌ی پیش منتشر کردیم. مطالب این بخش حول این سوال شکل می‌گیرند که چگونه تصاویر فتوگرافیک (عکاسی و سینما) می‌توانند فراتر از نمایش رخدادها و شخصیت‌ها، رابطه‌ی پیچیده‌تری با «تاریخ» داشته باشند؟ به نوشته‌ی مجید اخگر، دبیر این بخش، پاسخ به این سوال از یک‌سو، مستلزم بررسی نسبت فی‌نفسه‌ی این تصاویر با تاریخ است؛ و از سوی دیگر نیازمند درکی بطئی‌تر، با میانجی‌تر، پنهان‌تر و بنیانی‌تر از تاریخ.
مهدی نصراله‌زاده در پرونده‌ای با عنوان «درباره‌ی ارزش زیباشناختی» به مساله‌ی ارزش‌گذاری آثار هنری پرداخته است. مطالب این پرونده، همگی از دل آن رویکردی برخاسته‌اند که مقوله‌ی ارزش و ارزش‌گذاری را بنیان هرگونه کردوکار جدی در عرصه‌ی هنر می‌داند، تا آنجا که به هنر، ماهیتاً، همچون مقوله‌ای از جنس ارزش و ارزش‌گذاری می‌نگرد؛ در اینجا، جستجو از پی هنر پیشاپیش به معنای جستجو از پی ارزش بوده و مواجهه‌ی معنی‌دار با آثار هنری پیشاپیش مواجهه‌ای ارزیابانه و ارزش‌گذارانه است.
در بخش معرفی هنرمند به دوریس سال‌سدو پرداخته‌ایم؛ هنرمندی که چیدمان‌ها و اجراهای عمدتاً بزرگ‌مقیاسش، مخاطب را در برمی‌گیرد و مثل تجربه‌ای اثرگذار و مبهوت‌کننده به یاد می‌ماند. اهمیت او در روایت تجربه‌های سخت و تروماتیک اجتماعی است که در مواد و ابزارهای روزمره‌ای مثل اثاثیه‌ی چوبی، کفش‌ها و لباس‌ها، بتون، پارچه و گیاه پنهان شده است.
درسگفتار نهم از تاریخ هنر و فرهنگ ایران، آریاسپ دادبه از روح حماسی در ایران سخن می‌گوید. مدعای او این است که شقوق گوناگون اندیشه، اخلاق، هنر، و خویشکاری‌های اجتماعی در تاریخ ایران را در سایه‌ی این مفهوم مى‌توان درک کرد. این روح حماسی محصول سرشتی بود كه در زیست دهقانى اين سرزمین، با شرایط ویژه‌ی خود، در طی هزاره‌ها قوام یافت، و در مصاف با چالش‌هاى وضع طبيعى زیست، و در رویارویی با دیگر فرهنگ‌ها بالید، و به تدریج به درکی از هستی شکل بخشید که زندگی را به مثابه‌ی نبردى هر روزه درک می‌کرد.
نقد فصل این شماره درباره‌ی نمایشگاه‌های جواد مدرسی در گالری اثر، رزیتا نصرتی در گالری اینجا، و امین معظمی در گالری اُ است. همچنین دو مطلب از ویژه‌نامه‌ی سایت هاشور درباره‌ی «مصطفی فرزانه» بازنشر شده است.
۰ دیدگاه
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.