«مسئله‌ی تعهد اجتماعی هنرمندان تجسمی» عنوان گفتگو با رویین پاکباز پیرامون نقاشی نوگرای ایران است. موضوع این گفتگوی خواندنی با رویین پاکباز با موضوع شماره‌ی ۷۱ درباره‌ی وضعیت هنر نوگرای ایران و به ویژه نقاشی در چهل ساله‌ی اخیر است. سالشمار شماره ۷۱ ۴۰ سال اخیر (۱۳۵۷-۱۳۹۷) را در برمی‌گیرد و تمرکز آن بر مهم‌ترین رویدادهای سیاسی- اجتماعی، رویدادهای فرهنگی و رویدادهای هنرهای تجسمی است. در طی این سال‌های انقلاب، جنگ، صلح، نوسازی، تحریم و … پیاپی و بی‌وقفه تجربه شد. هر دهه برای نسل پس از انقلاب به اندازه‌ی یک قرن تحول بود. درست است که سال‌شمارهایی از این قبیل، رویدادهای تاریخ را از بستر روابط علی و معلولی جدا می‌کنند. درباره‌ی ریشه‌های تاریخی و تبعات اجتماعی آن‌ها سخن نمی‌گویند؛ اما نمی‌توان ضرورت داده‌های خامی از این دست را برای تحلیل‌های مختلف نادیده گرفت. گفتگو با رویین پاکباز به عنوان یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های این سال‌ها در سالشمار انجام گرفت.
در گفتگو با رویین پاکباز سؤالاتی درباره آگاهی سیاسی-اجتماعی و کنشگری هنرمندان نقاش پرسیده می شود. و سیر تحول و تغییر آن در چهل سال اخیر مطرح می‌کند. هدف از گفتگو با رویین پاکباز شناسایی بهتر مناسبات سیاسی-اجتماعی هنرمندان و به خصوص نقاشان در دوره‌ی بعد از انقلاب اسلامی است. شناختی که از خلال پاسخ‌های رویین پاکباز به پرسش‌های طرح شده است. پاکباز ابتدا درباره‌ی تجربه‌ی و فعالیت خود در تالار قندریز و سپس انجمن نقاشان سخن می‌گوید و در ادامه به موضع و نقش هنرمندان در برهه‌های حساس سیاسی و اجتماعی اخیر ایران از جمله دوره اصلاحات، وقایع سال ۱۳۸۸ و در نهایت روی کار آمدن دولت حسن روحانی می‌پردازد.
مطالعه‌ی تمام مقالات رویین پاکباز
پیشنهاد شنیداری: گفتگو با رویین پاکباز پیرامون مجلات «بررسی» و «فصلی در هنر»