معرفی مقاله:
«فلسفه گرافیک دیزاین من» نوشته‌ی دیسکه است. روبرت صافاریان آن را به فارسی برگردانده است. دیسکه می‌گوید: «برای من، کار گرافیک دیزاین بسیار شخصی نیست. (من این کار را جاهای دیگری می‌کنم). رسیدن به سطح بالایی از استاندارهای زیباسس‌شناسی هم نیست. (زیبایی‌شناسیِ سطح بالا همه‌جا مناسبت ندارد). کار گرافیک دیزاین حل مشکلات ارتباطی است. و خلاقیت من در این نهفته است که این مشکل را چگونه حل می‌کنم.»
.
مطالعه‌ی بیشتر: «غلبه‌ی فرمالیسم بر تصویرسازی معاصر» گفت‌وگویی با کریم نصر
.
بخشی از مقاله:
من در ژاپن به دنیا آمدم، تا شانزده سالگی همان‌جا بزرگ شدم و بعد به تنهایی به ایالت متحده رفتم. هویتی که در ژاپن برای خودم خلق کرده بودم، در اینجا جواب نمی‌داد. بنابراین من طی روند دردناک و پرزحمتی متناسب با فرهنگ آمریکایی از نو خود را خلق کردم. از طریف این تجربه من شیفته‌ی مسائل هویت، روانشناسی انسان و ادراک حسی شدم و این امر به نوبه‌ی خود مرا به سمت گرافیک دیزاین و طراحی نشانه brand کشاند.
اگر بخواهی از گرافیک دیزاین به عنوان وسیله‌ای برای بیان شخصی استفاده کنی دچار این معضل می‌شوی که در بهترین حالت یک هنرمند متوسط خواهی بود. چون به ندرت ممکن است بیان حال شخصی‌ات با نیازها و خواست‌های مشتری هماهنگی داشته باشد. در واقع به ندرت پیش می‌آید که حتی این دو به هم نزدیک شوند. در غالب موارد ناچار خواهی شد به این یا آن صورت از بیان خود کوتاه بیایی و به موقعیت هنرمندی متوسط تن دهی. اما اگر اتفاقا دیدی که بیان حالت شخصی‌ات غالبا با خواست‌های مشتری جور در می‌آید، باید به خودت شک کنی. خلاصه‌ی کلام اینکه خود را در موقعیتی می‌یابی که در هر دو صورت بازنده‌ای…