چیزها آنجور که دیده می‌شوند، نیستند
«چیزها آنجور که دیده می‌شوند نیستند» عنوان گفتگویی با ابلاردو مورل عکاس کوبایی الاصل است. این گفتگو که از دوران کودکی مورل آغاز می‌شود از چگونگی آشنایی و علاقه‌ی مورل به عکاسی سخن می‌گوید. او دوران جوانی خود را مملو از سیاست‌های نژادپرستانه توصیف می‌کند. سفر مورل به آمریکا باعث شد این عکاس سنت‌های کوبایی جدا شود و به تجربه‌های جدید دست یابد. مورل تحت تاثیر عکاسی خیابانی دهه ۵۰ و ۶۰ آمریکا قرار می‌گیرد اما به تدریج راه خود را در عکاسی پیدا می‌کند. او به بازنمایی خانواده و زندگی خانگی علاقه‌مند می‌شود. و از ویوکمرا برای این نمایش این سوژه‌ها بهره می‌گیرد. عکس های مورل از سوژه‌های معمول مخاطب را مجبور می‌کند از زاویه‌ی دیگری به اشیاء نظر کند. عکاس در این گفتگو از چگونگی به تصویر کشیدن ایده‌هایش در عکاسی سخن می‌گوید. تصاویر مورل نشان‌دهنده‌ی نوعی بازنمایی مجدد اجسام پیشتر دیده شده هستند، کشف دوباره‌ی معنای دنیایی که کم و بیش با آن آشنایی داریم.
متن پیش‌رو توسط خانم کیانا فرهودی، غزل ثمین، و آقای هادی آذری ترجمه شده، بخش‌های مختلفی از سه گفت‌وگوی جداگانه است که در نهایت بر اساس اشارات موضوعی، تدوین مجدد شده است.
بخشی از مقاله:
اين قصه وقتی شروع شد که وارد کالج باودوين درشهر ماين شدم. اول قصد داشتم در رشته‌ی مهندسی ادامه تحصيل دهم اما در آن زمينه پيشرفتی نکردم. در واقع والدينم دوست داشتند که من مهندس بشوم. گرچه دردوره‌ی دبيرستان دروس پيش نياز مهندسی را گذرانده بودم و مشکلی هم نداشتم، ولی براي ادامه دادن اين رشته در سطحی آکادميک و حرفه‌ای آمادگی نداشتم. براي همين بی‌خيال فيزيک شدم و کلاس عکاسی را انتخاب کردم. لحظات معدودی وجود دارد که می‌دانم آگاهانه تغييری در مسير زندگی خود ايجاد کرده‌ام و اين يکی از آن لحظات بود. از همان اول يقين داشتم که شور واستعداد عکاسی را دارم و اين دقيقاً همان چيزی بود که می‌خواستم…
پیشنهاد مطالعه: مقاله‌ی «ابلاردو مورل (Abelardo Morell)»