قدم گذاشتن به نمایشگاه باربارا کروگر (Barbara Kruger) به این می‌ماند که ده دقیقه دیر به یک سخنرانی رسیده باشید. بی‌درنگ احساس می‌کنید بین یک مشت اوباش گرفتار آمده‌اید. این فتومونتاژها در کنار کلماتشان با صدایی آمرانه سعی در ادب کردن شما دارند. آنها می‌گویند: «این چشم اهریمنی را شما به ما می‌بخشید». «پول شما حلال مشکلات است». «هزینه‌ی گذران زندگی شمایید». این جملات اخلاقی و معترضانه از قبل دست‌چین و نقاط سایه روشن آن به اندازه‌ی ناخن دست بزرگنمایی شده. و با تصویر همراه گشته‌اند. در پشت مستطیل حروف چاپی «پول شما حلال مشکلات است» مردی در حال جست زدن از روی یک خانه‌ی منفجر شده دیده می‌شود. در یک فضای سه‌لتی عمودی و در کنار جمله‌ی «پول نمی‌تونه منو بخره» چهره‌ی جوان جی. ادگار. هوور فضا را با یک هفت‌تیر فوق‌العاده بزرگ قسمت نموده است.
به نظر می‌رسد این تصاویر سیاه و سفید باربارا کروگر (Barbara Kruger) با کادرهای قرمز لعابی که در ارتفاع بیش از شش فیت [حدوداً دو متر] یعنی بالاتر از میانگین قد تماشاگران بر روی برج‌ها نصب می‌گردد، نسبت به عکس‌های رایج که برای راحتی کار بر دیوار نمایشگاه‌ها چیده می‌شوند، نمود نیرومندتری دارد. این قدرت البته شباهتی به پوسترهای پروپاگاندای شوروی سابق ندارد.
آن آثار متأثر از شیوه‌ی ساختارگرایانه‌ی پوسترهای الکساندر رودچنکو برای فیلم رزمناو پوتمکین اثر سرگی آیزنشتاین. و طرح روی جلدهای او برای نشریه لف بوده‌اند. که تاریخ همه‌شان به دهه‌ی بیست برمی‌گردد. صرف‌نظر از شباهت تصاویر باربارا کروگر به فتومونتاژهای سیاسی کلاسیک دهه‌های بیست و سی (که بویژه باید بنام هارتفیلد اشاره کرد) آثار او بیشتر وام گرفته از یک سبک نوظهور تجاری است که در شیوه‌ی طراحی گرافیک نشریات مدساز آمریکایی، از مجله‌ی وت در سواحل غربی گرفته تا نشریه حرفه‌ای سلف در نیویورک و…