ضیافت نوگرایی بر دیوارهای شهر تهران / کیانوش غریب‌پور

شروع و ترویج پروژه‌های نقاشی دیواری شهر تهران، نتیجه‌ی طبیعی رویکردهای هنرمندانه به شهر نیست؛ بل‌که به‌تمامی از تصمیم‌گیری‌های مدیریتی ناشی می‌شود. نحله‌های هنری و نقد و نظر هنرمندانه، دیر به نقاشی دیواری تهران رسیدند و مدت‌ها قبل از آن، این فعالیت به‌عنوان اقدامی در حیطه‌ی مدیریت شهری، برای خود مناسباتی دست و پا کرده بود. گویی این پدیده را مدیریت شهری بیش‌تر از هنرمندان بشناسد! هنرمندان همواره به این مناسبات معترض بوده‌اند؛ هم به مکانیزم‌های مالی آن و هم به مبانی و تلقی‌های متعارض از مفهوم هنرهای شهری و مصداق‌های نقاشی دیواری موفق!