چشم‌انداز شهری عاطفی: دیزاینِ مکان‌های عمومی دلنشین

معرفی مقاله:

مقاله‌ی «چشم‌انداز شهری عاطفی: دیزاین مکان‌های عمومی دلنشین» نوشته‌ی نیکولاس و رالف بویکر است. روبرت صافاریان آن را به فارسی برگردانده است. شهرها می‌خواهند رابطه‌ای شخصی با ساکنان خود داشته باشند، اما به ندرت از توانایی‌های دیزاین برای تحریک احساسات اهالی استفاده می‌کنند.

.

اگر علاقه‌مند به مطالعه‌ی بیشتر پیرامون گرافیک خیابانی و تبلیغات هستید، متن «نگاهی به سیستم کنترل تبلیغات شهری» را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

.

بخشی از مقاله:

شهرها به عنوان محل‌های زندگی تنها توسط معماران و شهرسازان شکل نمی‌گیرند، بلکه دیزاین آنها نیز در این میان نقشی دارد. همه‌ی ما مکان‌هایی را می‌شناسیم که از آنها بدمان می‌آید و مکان‌هایی را که از آنها خوشمان می‌آید. جاهایی را می‌شناسیم که از آنها دوری می‌کنیم و جاهایی را که برای‌مان ارزش دارند و به دیگران توصیه می‌کنیم به دیدنشان بروند. کدام مشخصات یک مکان باعث می‌شوند ما در آن احساس راحتی کنیم؟ ما چگونه با مکان زندگی مان احساس همدلی و همذات‌پنداری می‌کنیم؟

شهر به یک ارگانیزم زنده می‌ماند: توسعه‌ی آن را نمی‌توان پیش‌بینی کرد. با وجود این، هدف بلندپروازانه‌ی دیزاین این شهر است که معلوم کند که از یک مکان چه انتظاری می‌توان داشت. عناصر معماری، مرزهای پیرامون شهری را مشخص می‌کنند و ساختمان‌های مجاور بر گزینه‌های ممکن از میان جاذبه‌های مکانی تاثیر می‌گذارند. عناصر شهری متحرک، وسائلی که دسترسی به یک مکان را ممکن می‌گردانند، اطلاعات و جهت‌یابی، ایمنی، آسایش و تزئینات گزینه‌های کارکردی‌ای را تعریف می‌کنند که یک محل می‌تواند در قالب آنها مورد استفاده قرار گیرد…