معرفی مقاله:
در باب فواید و مضار فعل مذموم نظرسنجی
حرفه هنرمند از هنرمندان و هنرشناسان درخواست کرده بود تا در نظرسنجی ای شرکت کنند. نظرسنجی در مورد ده هنرمند برگزيده هنر نوگراي ايران (به‌تقريب، از دهة ۱۳۲۰ شمسي تا زمان ما) فارغ از مرزهاي رسانه‌اي، و البته بدون در نظر گرفتن هنرهاي كاربردي چون گرافيك يا حوزه‌هاي مشابه، است. عده‌ای قانع نشدند و شرکت نکردند. صد نفر هم نظر خود را اعلام نمودند و ده هنرمند منتخب خود را به ترتیب اولویت برگزیدند.
در گام نخست، مي‌توان گفت كه نتايج به دست آمده، فارغ از هر نوع ترديدي كه بتوان در مورد ابعاد مختلف پروژه وارد دانست. خود داده‌اي واقعي و غيرقابل ترديد هستند كه به عنوان برايند نظر بخش قابل‌توجهي از جامعة هنري ايران در سال ۱۳۹۳ ارزش ثبت شدن را دارد. از جهات مختلف قابل تأمل و تحليل است. نكتة بعدی مربوط به پيش‌فرضي است كه در پس بسياري از ناخرسندي‌ها نسبت به چنين پروژهاي به صورت پنهان و آشكار وجود دارد. اين‌كه مسير درست براي رسيدن به ممتازترين آثار و هنرمندان يك جامعة هنري خاص نظرسنجي‌هاي همگاني‌اي از اين دست نيست.
براي اين كار به معيارها و ارزش‌هاي محكم و دقيقي نياز است. معیارهایی كه با گذر زمان، به واسطة شكل‌گيري مراجعي چون تاريخ هنر و نقد هنري، و با مراجعه به افراد خبره و كارشناسان و كساني كه دانش و تجربة اين كار را دارند حاصل مي‌شود. حقيقت آن است كه نتايج به دست آمده نيز جز در برخي موارد چندان عجيب و دور از ذهن نيست. تاريخ هنر ضرورتا بر مبناي ويژه‌ترين سلیقه‌ها و ظريف‌ترين معيارها نوشته نمي‌شود، و عوامل مختلفي در شكل‌گيري آن دست‌در‌كار است. در باب این موضوع می‌توانید به متن «آیا آنکه غربال به دست دارد از عقب کاروان می‌آید؟» نگاهی داشته باشید.
.
مطالعه‌ی مقالات دیگر ایمان افسریان.
.
بخشی از مقاله:
«تاپ‌تن منتشر کردن کار مجله‌های زرد است. هنر مسابقه نیست که اول، دوم، و دهم داشته باشد». «شما به این طریق امتیاز دوباره‌ای به همان‌ها می‌دهید که در تمام این سال‌ها به هر راه و روشی بوده خود را روی صحنه و در تیتر اول رسانه‌ها و اخبار نگه داشته‌اند». «با نظرسنجی از همه نمی‌شود هنرمندان تأثیرگذار و تاریخ‌ساز را انتخاب کرد. باید تاریخ‌نگاران خبره آنها را انتخاب بکنند. هر کسی صلاحیت اظهارنظر در مورد هنرمندان برگزیده را ندارد.»