بخشی از متن:
چون فیلم شکل هنری نوین است نقد و بررسی فیلم به طرف رده‌بندی سینما با چشم‌داشت به مختصات سایر هنر‌ها سوق یافته است نخست مردم و منتقدان برای قبولاندن آن به عنوان هنر کوشش کرده‌اند امروزه این مبارزه اساساً با موفقیت به پایان رسیده است ولی عدم تکامل گسترده‌ی اندیشه‌ی انتقادی در فیلم نیز تصور ما را درباره‌ی هنر فیلم محدود ساخته است و منتقدان را به عرصه‌ی تاریخ هنر کشانده است که داستان فیلم در آن صرفاً طی هفتاد و پنج سال اخیر نوشته شده است این محدودیت در بهترین حالت محدودیتی سازنده است زیرا کمک می‌کند تا بر شباهت تمام هنر‌ها و یگانگی آن‌ها تاکید کنیم به هر حال این محدودیتی است که به طرف ساده سازی بیش از حد گرایش یافته است این ساده سازی بیش از حد منجر به حساسیتی می‌شود که امپرسیونیسم در فیلم را صرفاً به منزله‌ی فیلمبرداری با وضوح اندک ملایم و الگو‌های نورپردازی سایه روشن می‌داند چنان‌که در تابلو‌های رنوار دیده می‌شود و البته پیشتر نمی‌رود اکسپرسونیسم در فیلم به شکل دنیا‌هایی کابوس گونه از زوایای غریب دوربین و از سایه‌های ظلمانی نمود می‌یابد به صورتی که در تپاتر اکسپرسیونیستی آلمانی گئورک کایرز شخصیت‌های گروتسک همچون در نقاشی‌های کاریکاتوری گئور که گرس دیده می‌شود و پیشتر نمی‌رود.
همچنین سورئالیسم در فیلم مانند مونتاژ هیپنوتیزم کننده نماهای بهت‌آور کره‌ی چشم و مجسمه‌های بی سر با حسی از مخالفت آنارشیستی و منطق نا‌معقول به صورتی که با جنبش هنر سورئالیسم در قرن بیستم مرتبط است دیده می‌شود و پیشتر نمی‌رود این نوع از ساده سازی بیش از اندازه همان نقد ایسم‌ها و رده‌بندی‌ها است پس چه جایی برای فعالیت کاوشگران وجود داردسورئالیسم چیزی است که هرکسی می‌تواند به کشف آن بپردازد زمانی ژان کوکتو نظر داد که تمام فیلم‌ها سورئال هستند از جنبه‌ای حق با اوست تا جایی که فیلم‌ها تخیلات فرهنگی و روان‌شناسانه هستند می‌توانیم هر فیلمی را که می‌بینیم در حکم رویای اشتیاق خوانش کنیم این دیدگاه اساساً متعلق به پارکر تیلر است به هر حال شاید کوکتو هنگام صدور این بیانیه چیز دیگری در ذهن داشته است این که گذر تصاویر درخشان بر پرده از نظر او تجربه‌ای سورئالیستی بوده تجربه‌ای که او را فراسوی ذهن آگاهش برده است این کاری است که هر فیلم می‌تواند انجام دهد.
در این متن واژه‌ی تجربه غالباً در پیوند با واژه‌ی سورئال به کار رفته تا بر نقشی تأکید کند که ذهنیت گرایی در تأویل این حساسیت ایفا می‌کند زمانی لوئیس بونوئل اظهار نظر کرد که هر یک از تماشاگران فیلم‌هایش می‌تواند با کمال خوشبختی تصاویر را طوری به کار بگیرد که برای او بیشترین کاربرد را دارد.