بخشی از مقاله:
هرکدام از ما بارها با چنین تصاویری برخورد کرده‌ایم. هر روز خبرهای تازه‌ای از آزمایش‌های هسته‌ای یک کشور، تخریب منطقه‌ای یا فعالیت‌های صنعتی می‌شنویم یا می‌خوانیم. تصاویری که تنها نشان دهندۀ نابودی سریع زمین به دست خود ماست.
هر بار که با چنین تصاویری در مجلات و خبرها برخورد می‌کنم بی‌آنکه خبر همراه آن را بخوانم لحظه‌ای ترس و اضطراب وجودم را پر می‌کند. اما چند لحظه بعد به حال عادی برمی‌گردم.
تکرار این گونه تصاویر، هر بار آنها را طبیعی‌تر می‌سازد. به گونه‌ای که هرکدام از ما می‌توانیم این پیام‌آورندگان نابودی را به راحتی نادیده بگیریم. از کنارشان بگذریم و بقیه خبرها را بخوانیم. اما در این بین هنوز می‌توان کسانی را دید که نمی‌توانند از این خبرها و مناظری که آنها همراه خود دارند به راحتی بگذرند. یکی از این افراد امت گاوین، هنرمندی است که نوع نگاه او به اطرافش باعث شده به شناختی دقیق از پیرامون خود برسد.
یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های امت گاوین توجه به مسائل روزمره و اتفاقاتی است که بیشتر ما به راحتی از کنار آنها می‌گذریم و فراموششان می‌کنیم. او چنین لحظات و مناظری را ثبت می‌کند. این ویژگی امت گاوین در تمام دوران عکاسی‌اش آشکار است. چه زمانی که از همسرش و محل زندگی او عکاسی کرده و یا زمانی که در اروپا از مناظر شهری عکس می‌گیرد. او این بار هم در مجموعۀ «چشم‌اندازهای آخر قرن بیستم» با همان نگاه و ذهنیت گذشته به زمین نگاه می‌کند. و بدون هیچ تغییر و تحریفی واقعیت فراموش شدۀ زمین را به نمایش می‌گذارد.
امت گاوین در مجموعۀ نهایی خود انسان را از بین برنده و مخرب معرفی کرده. انسان‌های او در عکس‌هایش حضور جسمانی ندارند اما می‌توان حضورشان را کاملاً حس کرد. …
.