آرون شارف

بخشی از متن:

یادم است که اولین بار این عکس را چهارده سال پیش در مجموعه‌ی ویکتوریا و آلبرت دیدم و از آن پس در ذهنم باقی مانده این عکس تنها یک لحظه‌ی خارق‌العاده‌ در تاریخ ورزش را ثبت نکرده بلکه به نظر من احساسات ما را هم عمیقا تحت تاثیر قرار می‌دهد به صورتی که حتی اگر از داستان عکس هم بی‌خبر باشیم این عکس هم‌چنان تاثیرگذار خواهد بود و با دانستن داستان آن دوام عکس در ذهن تثبیت می‌شود اینجا فرم و محتوای اثر یکدیگر را تقویت می‌کنند.
داستان چه بود دوراندو پیِتری اولین کسی بود که در مسابقه‌ی دو ماراتون چهارمین دوره‌ی بازی‌های المپیک مدرن در لندن ۱۹۰۸ از خط پایان گذشت اما برنده‌ی این مسابقه نبود او در یک رقابت فرساینده‌ی ۲۶ مایلی که از کاخ ویندسور شروع شده بود زودتر از همه و با فاصله‌ی قابل ملاحظه‌ای از دیگر شرکت کنندگان به استادیوم وایت سیتی رسید در حالی‌که از خستگی تقریبا جایی را نمی‌دید وارد استادیوم شد و به آخرین دور مسابقه رسید پنجاه یارد مانده به خط پایان روی زمین افتاد بلند شد تلاش کرد و دو بار دیگر افتاد جمعیت از هیجان روی پا بند نبودند مقامات مسابقه دور پیتری را گرفته بودند و تشویقش می‌کردند او با خستگی شدید بلند شد و تنها ده یارد مانده به خط پایان باز افتاد تماشاچیان و مقامات که به شدت تحت تاثیر فضا قرار گرفته بوند به او کمک کردند تا به خط پایان برسد این دقیقا همان لحظه‌ای است که در عکس ثبت شده به خاطر این کمک دوراندو فاقد صلاحیت شناخته و جی‌.جی. هایس آمریکایی که سی و دو ثانیه عقب‌تر بود برنده‌ی مسابقه اعلام شد.
اما شجاعت قناد بیست و دو ساله‌ی ایتالیایی قلب انگلیسی‌ها را تسخیر کرد همه چیز به‌خوبی پایان یافت ملکه جام طلایی خود را به او اهدا کرد دوراندو‌ در موزیک هال آکسفورد حضور یافت و پس از نمایش یک فیلم بیوسکوپ از مسابقه از تماشاچیان به ایتالیایی تشکر کرد برای یک هفته هر شب در صحنه‌ی تیوُلی حاضر بود و وقتی به ایتالیا بازگشت همچون یک قهرمان مورد استقبال قرار گرفت.