این فصل تلاشی ست برای ورود حرفه : هنرمند به عرصهی نقد آثار هنری فصل بدون حاشیهروی و حشو و زوائد و شکل دادن به نقدهایی موجز و مشخّص در مورد نمایشگاههایی مشخّص. اگر نمایشگاه های فصل پر رونق و بحث برانگیز باشند و یاری همکاران مستمر، این تجربه را ادامه خواهیم داد.
در این بخش نقد نمایشگاههای دو فصل گذشته را به انتخاب جمعی از همکاران حرفه: هنرمند خواهید خواند. هدف این است تا با زبانی روشن، به دور از کلیگویی و فلسفهبافی در مورد برخی نمایشهای دو فصل گذشته، مطلب کوتاهی نوشته شود.
این تلاش با این پیش فرض آغاز میشود که نقد هنری نه از دل فلسفه یا ادبیات که از درون تجربهی مکتوب و مستدل شدۀ یک بینندهی خلاق و خبره پدید میآید. همه تجربه کردهایم که گاهی بعد از نمایشگاهی ساعتها در موردش بحث میکنیم و نظر میدهیم. در بسیاری مواقع این نظرات و قضاوتها اگر مکتوب و مستدل شوند ارزش آن را دارند که در عرصهی عمومی انتشار یابند. ادّعای بزرگی نداریم. اگر بتوانیم در این ابراز نظر به زبان مشتركی برای بیان اختلافاتمان دست پیدا كنیم، میتوان گفت كه بنیان فضایی زنده و واقعی را برای نقد پی ریختهایم. در آن صورت شاید بتوان گفت كه نقد از حالت فضلفروشی بیپایه، حرفهای كلی و مبهم و بیفایده، و تعارف و تعریف فراتر رفته است.
قرار بر این است که نویسندگان نمایشگاهی را برگزینند كه، اعم از اینكه ارزیابیشان مثبت باشد یا منفی، نوشتن در مورد آن را با معنا یا لازم می دانند ــ یا به عبارت دیگر حس كردهاند كه نباید این نمایشگاه بدون یك ارزیابی انتقادی بگذرد و فراموش شود. هدف دیگر این است که این نقدها و نظرها در عین اصولی بودن تا جای ممکن صریح و « ارزشگزارانه» باشد و نویسنده قضاوت خود را به مصلحت بینیهای مختلف پنهان نکند.
از سوی دیگر شکوفایی عرصهی نقد نیازمند باز شدن فضای تحمّل و پذیرش است؛ بنابراین پیشاپیش از ظرفیت نقدپذیری هنرمندان و گالریدارانی که آثارشان مورد نقدی منفی قرار میگیرد سپاسگزاریم. چیزی كه میتواند حرکت ما را به سمت این اهداف آسانتر و سریعتر کند، آگاهی از این امر است كه گسترش فضای نقد و نقادی نهایتاً به سود کل جامعه، و به طور اخص اعضای جامعهی تجسمی خواهد بود.
در همین جا از منتقدین و مخاطبین نمایشگاهها هم دعوت میکنیم تا نقدهای نمایشگاهی خود را با رعایت شروط بالا برای ما ارسال کنند تا در صورت تأیید به انتشار برسند.