معرفی مقاله:
مهاجرت پدیدهی جدیدی نیست و مطالعات نشان میدهد از ابتداییترین دورههای تاریخ بشر آغار شده است. در این مسیر چهارچوبهای مهاجرت به دلیل تغییرات، شکلهای گوناگون به خود گرفته است؛ تغییراتی چون تکنولوژی و ارتباطات که اتفاقاً حرکت را آسانتر کرده است.
در مقالهی «تصویرسازی مهاجرت»، رامین زند وکیلی سعی کرده با نگاهی آماری به مهاجرتهای بینالمللی مقیاس و خصوصیات این گونه از مهاجرتها را بررسی کند. مهاجرتهای بینالمللی دلایل بسیاری چون کاری، خانوادگی و تحصیلی دارند، اما تأثیراتشان تنها بر کار و خانواده و تحصیل فرد مهاجر نخواهد بود بلکه شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دو کشور مبدأ و مقصد مهاجر را نیز بسیار تحت تأثیر مستقیم قرار خواهد داد. رامین زندوکیلی با توجه به بررسیهای دقیق آماری سعی کرده علاوه بر سایر کشورها این روند و آمارها را در ایران دقیقتر بررسی کند.
.
بخشی از مقاله:
تا اواسط قرن بیستم اغلب مهاجرین با دستمزدهای پایین و شرایط نامساعد به انجام کارهایی که محلیها حاضر به انجام آنها نبودند مشغول میشدند. در بعضی جاها، مثل کشورهای نفتخیز، مهاجرین تخصصهایی را که در بین محلیها نبود تأمین کردند. اما شغل مهاجرین مدرن طیف وسیعی را شامل میشود.
سیستمهای بینالمللی برای جذب نیروی کارِ مهاجر به طور کلی به دو صورت تقاضاگرا و عرضهگرا عمل میکنند. در سیستم عرضهگرا خود متقاضیان پروسهی تقاضا را انجام میدهند و سپس بر اساس نظام امتیازدهی به تحصیلات، مهارتها، تسلط به زبان کشور مقصد و دیگر خصوصیاتی که به جذب شدن در این کشورها کمک میکند، در مورد آنها تصمیمگیری شود.
با اینکه امتیازاتی برای وابستگیهای موجود به کشور مقصد ـ مثل خانواده ـ در نظر گرفته شده است، اما در مجموع این سیستم امتیازدهی بر مبنای سنجش میزان احتمال موفقیت اقتصادی طراحی شده است. در مقابل کشورهای تقاضاگرا بسته به نیازشان به نیروی کار، خود به جذب مهاجر اقدام میکنند. برعکس نیروی کار تحصیل کرده که بر سر راه جذب آن موانع زیادی وجود ندارد، اغلب کشورها در قبال ورود نیروهای کار سطح پایین خطِ مشی بسیار محدودکنندهای را دنبال میکنند.
تشویق مهاجرت بینالمللی یک سیاست صریح و یا پنهان در بسیاری از کشورهایی است که منبع مهاجر هستند. پول ارسالی از طرف مهاجرین به کشور خود یکی از دلایلی است که این کشورها مهاجرت بینالمللی را تشویق میکنند. صندوق بینالمللی پول این وجوه ارسالی در سال ۱۹۹۷ میلادی را ۷۷ میلیارد دلار تخمین زد. ارسال پول یا مقدار آن، به محل اعضای خانوادهی مهاجر، درآمد مهاجرین، هزینهی مهاجرت، مخارج زندگی در کشور مقصد، مدت اقامت و دیگر عوامل مشابه بستگی دارد. پول ارسال شده هم برای خانوادة فرد مهاجر و هم برای دولتِ کشور مبدأ مهم است.
جمعیت تخمینی ۵ میلیون مهاجر از ایران در مقایسه با ۸/۲ میلیون نفری که به ایران مهاجرت کردهاند نشان میدهد تعداد افرادی که رفتهاند بیشتر از آنهایی است که به ایران آمدهاند. مهاجرت ایرانیان عمدتاً از نوع مهاجرت دانشجویی و مهاجرتهایکاری و سرمایهگذاری نسبتاً سطح بالا به کشورهای توسعهیافته است و تعداد کسانی که برای مشاغل سطح پایین مهاجرت میکنند بسیار کم است. جامعهی میزبان، معمولاً پذیرای مهاجران ایرانی است و برای جذب دانشجویانِ قوی و افرادِ موفق در کسب و کار سیاستهای تشویقی به کار میگیرد.