مینیمالیسم/ Minimalism

یک لامپ مهتابی معمولی به شکل موربی روی دیوار نصب شده است؛ تیرهای چوبی یا صفحات فلزی با اشکالی ساده روی زمین چیده شده‌اند؛ جعبه‌هایی از جنس فلز یا پلکسی گلاس در کنار هم طرح‌های ساده‌ای را به وجود آورده‌اند؛ مکعب‌ها و دیگر اشکال هندسی از تخته سه‌لایی، آلومینیوم یا فولاد ساخته شده‌اند… این‌ها بعضی توصیف‌های ممکن از آثار هنرمندان متعددی هستند که در اوایل دهه‌ی شصت در نیویورک و لس‌آنجلس فعالیت می‌کردند.

هنرمندان تجسمی‌ مینیمالیست، رابرت اسمیتسون، آثار رابرت اسمیتسون، مینیمالیسم، مینیمالیسم در نقاشی

هنرمندان تجسمی مینیمالیست / دانیل مارزونا / علی عامری‌ مهابادی

مینیمالیسم / ریچارد سرا / دانلد جاد / مینیمالیست‌ها / مجید اخگر

مینیمالیسم و ریطوریقای قدرت / آنا سی. چِیو / مجید اخگر

رزالیند کراوس / مینیمالیسم / مجسمه‌سازی / تاریخ هنر / هنر معاصر / 1960

حس و حساسیت / رزالیند کراوس / احسان نوروزی

هنر و شیئیت، هنر مینیمال، هنر مینیمال چیست، هنر مینیمال و هنر مفهومی، هنر لفظ‌گرا، پاپ‌آرت

هنر و شیئیت / مایکل فراید / نیما ملک‌محمدی

گزیده‌هایی در باب هنر مینیمال، هنر سرراست، هنر ابژه / ترجمه: امیر احمدی‌آریان

گزیده‌هایی در باب هنر مینیمال، هنر سرراست، هنر ابژه / ترجمه: امیر احمدی‌آریان

اهرام مصر، کعبه، مینیمالیسم، مینیمالیست

ابراهیم، پیامبر مینیمالیست / فرشید آذرنگ

هنر مینیمال، هنر مینیمالیسم، هنر مینیمالیسم چیست، ویژگی‌ هنر مینیمالیسم

مینیمالیسم؛ چیزی که می‌بینید همین چیزی است که می‌بینید / دانیل مارزونا / نیما ملک‌محمدی

پنجره‌ی همسایه: مینیمالیسم Minimalism

هنگامی که این «مجسمه‌ها» نخستین بار در سال ۱۹۶۳ در گالری‌های نیویورک و کمی بعد در موزه‌ها به نمایش درآمدند، اکثر منتقدان هنری – چه برسد به عامه مردم – در ابتدا به هیچ وجه آمادگی چیزی را که می‌دیدند، نداشتند. در آن زمان صحنه‌ی هنری متروپولیس آمریکا دارای پیچیدگی چندانی نبود؛ پاپ‌آرت پیروزی خود را (لااقل از نظر تجاری) جشن می‌گرفت و با برگزاری نمایشگاه بزرگی در موزه‌ی هنرهای مدرن نیویورک، بالاخره به دست کشیش‌های والامقام هنر مدرن تعمید یافته بود. از این گذشته، مد و گرایش هنری رایج همان نقاشی‌های نیمه‌انتزاعی – نیمه‌فیگوراتیو مکتب اکسپرسیونیسم انتزاعی و چیزی بود که به نام انتزاع پسانقاشانه شناخته می‌شد.
سردرگمی ناشی از ورود این اشیای ظاهراً بی‌ادعا به صحنه‌ی هنری آمریکا را می‌توان از واژگانی درک کرد که منتقدان برای توصیف «آثار جدید» به این پدیده‌ی دشوارفهم به کار می‌بردند: ای. بی. سی آرت (ABC Art)، کول آرت (Cool Art)، هنر امتناعی (Rejective Art)، سازه‌های اولیه (Primary Structures) و هنر سرراست و تحت‌اللفظی (Literalist Art) شماری از مرسوم‌ترین این واژگان بودند.
بالاخره منتقدان بر سر واژه‌ی هنر مینیمال با یکدیگر به توافق رسیدند که نخستین بار در سال ۱۹۶۵ توسط فیلسوف هنر انگلیسی، ریچاره وولهایم به کار رفته بود. اما نکته‌ی جالب این جاست که وولهایم در مقاله‌ی «هنر مینیمال» خود، هنگامی که نظریه‌ی خود مبتنی بر تقلیل محتوای هنری در بخش چشمگیری از آثار هنری ۵۰ سال اخیر را توضیح می‌دهد‌، حتی یک مثال هم از آثار هنرمندانی که خیلی زود زیر همین برچسب جمع خواهند شد، ارائه نمی کند. در عوض ژولهایم در تحلیل خود بیشتر به آثار هنرمندان نئودادائیست، راینهارت و بیش از همه آثار هنری حاضر آماده‌ی مارسل دوشان می‌پردازد. برخلاف واژه‌ی مینیمالیسم که برای توصیف گرایش‌های مقارن در رقص، موسیقی، ادبیات، نقاشی و مجسمه‌سازی از اوایل دهه‌ی پنجاه به کار رفته است، واژه‌ی هنر مینیمال به حوزه‌ی هنرهای بصری محدود می‌شود. در هنر مینیمال نقشی پیشرو بر عهده نقاشی گذاشته شد، چرا که اهمیت این جنبش در تأکید آن بر جایگاه انتزاع در حوزه‌ی اشیاء سه بعدی (یا آن چنان که برخی هنرمندان اصرار دارند، «مجسمه») نهفته است. هر چند نقاشاتی هستند که آثارشان بسیار نزدیک به هنر مینیمال شناخته می‌شود (جو باتر، رابرت منگولد، اگنس مارتین، رابرت رایمن و…)، اما از نظرگاهی تاریخی این جنبش به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده از نقاشی فراتر می‌رود.
در واقع، اگر بخواهیم سختگیر باشیم، تنها پنج هنرمند وجود دارند که آثار، مجسمه‌ها و اینستالیشن‌هاشان زیر برچسب هنر مینیمال قرار می گیرد: کارل آندره، دن فلاوین، دانلد جاد، سل لوویت و رابرت موریس. از یک طرف، گفتمان جنبشی هنری که بعدها به نام هنر مینیمال شناخته شد، عمدتاً در جریان تقابل با آثار این هنرمندان شکل گرفت و از طرف دیگر، دقیقاً همین هنرمندان، و بیش از همه دانلد جاد و رابرت موریس بودند که نخستین بار پیش‌قدم شدند و تا حد زیادی زیربنای نظری این جنبش را تعیین کردند.
دیگر جنبه‌ی جالب‌توجه در مورد هنر مینیمال، این است که هیچ‌کدام از این هنرمندان هیچ‌گاه راضی نشدند که با برچسب «هنر مینیمال» توصیف شوند. به همین خاطر چندان تعجبی ندارد که حتی امروز هم گنجاندن مینیمالیسم در یک تعریف محدود از چیزی که این واژه بر آن دلالت می‌کند، چه به لحاظ زیباشناختی و چه به لحاظ نظری، کاری بسیار دشوار است.

فرم و لیست دیدگاه

ارسال دیدگاه

۰ دیدگاه‌

هنوز دیدگاهی وجود ندارد.

    سبد خرید۰ محصول