کودکان هرات، کودکان زوزن، کودکان خوارزم

«دیروز گاو سنگی بزرگی را که در روزهای اخیر پیدا شده است با تأسف تماشا می کردم. در حدود دوازده هزار کیلو وزن دارد! تکان دادن چنین توده‌ی عظیمی غیر ممکن است. بالاخره نتوانستم به خشم خود مسلط شوم، پتکی به دست گرفتم و به جان حیوان سنگی افتادم. ضرباتی وحشیانه به او زدم. سر ستون در نتیجه‌ی ضربات پتک مثل میوه‌ی رسیده از هم شکافت…» (از کتاب خاطرات ژان دیولافوا، سرپرست هیئت باستان‌شناسی فرانسه در زمان ناصرالدین‌شاه)