مهران مهاجر (متولد ۱۳۴۳) عکاسی را از آغاز دهه‌ی ۱۳۶۰ آغاز کرد. او دانش‌آموخته‌ی عکاسی در دوره‌‌ی کارشناسی و زبان‌شناسی همگانی در دوره‌ی کارشناسی ارشد دانشگاه تهران است. طی این‌ سال‌ها چشم و ذهن او بیشتر معطوف به سازوکار زبان دوربین و کنکاش با مرزهای آن بوده است. مهاجر کارهایش را به شکل انفرادی در ایران و  به شکل گروهی ‌در ایران و بیرون از ایران در سه دهه‌ی اخیر به نمایش گذاشته است.

مهران مهاجر در امتداد فعالیت‌های کسانی چون احمد عالی و یحیی دهقان‌پور، بر ظرفیت‌های بیانگر و زیباشناسانه‌ی عکاسی در چارچوب هنرهای تجسمی پای می‌فشارد و طی چند دهه بدنه‌ی کاری منسجمی را در میان عکاسان هنری ایران شکل داده و بر عکاسان نسل‌های بعدی تأثیر چشمگیری نهاده است. مهران مهاجر در مقالات  اخیرش به مدد نظریات عکاسی از سویی و سنت عارفانه‌ی ادب زبان فارسی از سویی دیگر، به خوانش عکس‌ها می‌رود، و می‌کوشد از جزئیات تصویر عکاسی، کلیات و پیوندها و معانی را فراچنگ آورد.

مهران مهاجر معلم عکاسی و مترجم و نویسنده نیز هست. او عضو هیأت علمی دانشگاه تهران است و نزدیک به سه دهه‌ سابقه‌ی تدریس در دانشگاه‌های تهران را دارد. وی چند کتاب در حوزه‌ی نقد ادبی و عکاسی نوشته و ترجمه کرده است. «به سوی زبان‌شناسی شعر» (با محمد نبوی)، «واژگان ادبیات و گفتمان ادبی» (با محمد نبوی) و «دانشنامه‌ی نظریه‌های ادبی معاصر» (با محمد نبوی) از کتاب‌های در زمینه‌ی نظریه‌ی ادبی هستند. نوشته‌های او درباره‌ی عکاسی عمدتاً در مجله‌ی حرفه: هنرمند چاپ شده‌اند. تهران بی‌گاه (۱۳۹۳)، بین و لابین (۱۳۹۵)، هوای زمین (۱۳۹۷)، از کتاب‌های عکس او هستند و کتاب‌های بایگانی و تن (۱۳۸۸)، عکاسی (۱۳۹۰)، عکاسی: درآمدی انتقادی (۱۳۹۰، همراه با محمد نبوی و دیگران)، مفاهیم بنیادی تاریخ هنر (۱۳۹۵، همراه با محمد نبوی) از ترجمه‌های او در زمینه‌ی هنر و عکاسی‌اند.


برای دریافت مقاله‌ها و یادداشت‌های مهران مهاجر در حرفه: هنرمند روی هر لینک کلیک کنید.


سه نفر روی نیمکت / گفت‌وگوی جمعی مهران مهاجر، مسعود اسکندری و فرهاد فخریان

نگاهی به عکس‌های مهرداد افسری

نحو عکاسانه / گفت‌وگو با مهران مهاجر

میان رفتن و دیدن

پنجره‌ی عقبی: یک کلمه

پرسه‌زدن در بازیگوشی‌های قاجاری

تجدد ایرانی و عکاسی معاصر

خرده‌فرهنگ‌های دنیایی بیش و کم مردانه

نگاهی شتاب‌زده

شرق از غرب / شادی قدیریان در گفت‌وگو با ایمان افسریان و مهران مهاجر

دوربین همراه آدم

تنِ تهران

عکاسی هنری در ایرانِ پس از ۷۶

یادداشت‌هایی از نیره حقیقی، مهران مهاجر، مرتضی ممیز، لیلی گلستان و شرمین نادری

بازی آخر / مهران مهاجر

نامه به پلی که ساخته شد

نقدی بر نمایشگاه کتایون کرمی

ترکیدنِ‌ حباب‌ها

نقدی بر نمایشگاه باربد گلشیری

نقدی بر نمایشگاه منوچهر معتبر

یادداشتی در باب «بی‌تاریخی عکاسی ایران؟»

نقدی بر نمایشگاه مهران مهاجر / سحر عسگری

مکانت احمد عالی

آنِ کشف نادیدگی‌؛ نگاهی به «عکس‌های جدیدتر» محمدرضا میرزایی

حال مدام نقاشی در تنگنای رقص خطوط

پیش‌آمد زیبایی؛ نگاهی به امکانات بیانی و صوری در عکس‌های شخصی و خانوادگی

در ستایش روشنی ابهام

مفردات معانی‌

الف و یای زندگی در عکس؛ یادگارهای جاسم غضبانپور

گل کاغذی‌هایی که نسوختند / گفت‌و‌گوی غزاله هدایت و مهران مهاجر با جاسم غضبانپور

تثلیث غیاب

گسست وقت

قصه‌ی شاهد ایرانی

عکاسی در میانه‌ی تعطیلات و تاریخ

وهم واقع

نگاشته برخاک

نقطه‌ی سیاه

در پرده‌ی دو عکس

فوریت چهل ساله

کلمه‌ی عکس