“درس‌گفتارهایی پیرامون هنر ایران در دوران معاصر، در واقع نام سلسله جلساتی است که با پیشنهاد رویین پاکباز و همفکری مجموعه‌ی «حرفه: هنرمند» در ۱۸ جلسه و در طی همکاری این نشریه با آتلیه‌ی شن در سال ۱۳۹۵ برگزار شد.
درک تاریخی و فهم زمینه‌ها و خاستگاه‌ها را باید از عوامل اصلی شناخت هر پدیده‌ای دانست. به این معنا که بدانیم آنچه امروزه به معنای هنر معاصر ایران می‌شناسیم حاصل تلاش و پویاییِ جریان‌هایی‌ست که سرآغازِ آن به حدود ۱۵۰ سال پیش می‌رسد؛ و شناخت و سنجش و نقد وضعیت اکنونِ هنر بدون نگاه به گذشته و سیر آن در این زمان و مسیر ممکن نمی‌شود. هرچند در این درسگفتارها، مقصود ما از نگاه به گذشته به معنای بازسازی رویدادها و وقایع به توالی تاریخی نیست، بلکه در این مجموعه سعی کرده‌ایم با داشتن نگاهی انتقادی در بازخوانی تاریخ معاصرمان، و بازآرایی جریان‌ها در بستری وسیع‌تر، امکان‌هایی را برای سنجش وضعیت حال و شناخت بن‌بست‌ها و انسدادهای تاریخی ایجاد کنیم.
درسگفتاری که اکنون می‌شنوید ارائه‌ایست از خیزران اسماعیل‌زاده با عنوان جریان‌های دهه‌های چهل و پنجاه. در این درسگفتار اسماعیل‌زاده به جریان‌های فکری که در دهه‌های سی، چهل و پنجاه هنرمندان ایرانی به آنها گرایش داشتند می‌پردازد. در این تفسیر او به جریان‌های نوسنت‌گرایی، بومی‌گرایی و ملی‌گرایی در هنر ایران اشاراتی می‌کند.
خیزران اسماعیل‌زاده نویسنده و پژوهشگر، دانش‌آموخته رشته‌ی پژوهش هنر، از سال ۱۳۹۳ با مجله حرفه: هنرمند همکاری داشته است. خیزران در سال‌های اخیر به پژوهش درباره تاریخ هنر نوگرای ایران، بخصوص نقاشی پرداخته و تمرکز نظری خود را به مطالعه در ارتباط میان هنر و سیاست در صحنه‌ی هنر ایران بخصوص در نخستین دهه‌های قرن اخیر قرار داده است.
آهنگساز: سبحان افسریان
گوینده: صبا تقوی
مجموعه‌ی دیمتی حامی انتشار این فایل شنیداری‌‌ست.
«پیشاپیش بابت کیفیت پایین ضبط درسگفتارها عذرخواهی می‌کنیم».
روی علامت کست‌باکس کلیک کنید
۰ دیدگاه
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.