مجموعۀ دستدوختهها و دستبافتهها در فضای هنری سوله
فضای هنری سوله با نمایش مجموعۀ دستدوختهها و دستبافتههای هما ضرابی در ۲۷ مرداد ۱۴۰۲ افتتاح شد. ضرابی این فضا را با کمک حسن و حسین روشنبخت به منظور نمایش بلندمدت مجموعۀ شخصی خود و ارائۀ کوتاهمدت آثار نفیس دیگر مجموعهداران دائر کرده است.
هما ضرابی که مجموعهای نفیس از منسوجات، خط و خوشنویسی و آثار هنری در اختیار دارد از علاقۀ شخصی خود به سهیم کردن دیگران در بهرهمندی از این آثار میگوید. علاوه بر این او انگیزۀ خود را از چنین اقدامی یادآوری و انتقال تاریخ و تمدن ایران به نسل جوان میداند.
اولین رویداد فضای هنری سوله به نمایش منسوجاتی از قبیل ترمه، حریر، مخمل، سوزنی، گلیم، فرش، گلدوزی، منجاقدوزی، گلابتوندوزی، پتهدوزی، پولکدوزی و سوزندوزی اختصاص یافته است که به نقاط مختلف جغرافیای فرهنگی ایران اختصاص دارد. این اتفاق در حالی رقم میخورد که کاشان یک روز پیش از افتتاحیۀ نمایشگاه، با عنوان «شهر منسوجات سنتی» به ثبت جهانی رسید.
مجموعۀ منسوجات ضرابی دورۀ زمانی اوایل قاجاریه تا اواخر پهلوی دوم را در بر میگیرند. بخشی از این آثار میراث خانوادگی ضرابی و بخشی دیگر کارهایی هستند که او از گوشه و کنار ایران گرد آورده است.
از آثار قابل توجه در این نمایشگاه که گوشهای از مهارت استادکاران نساجی کاشان را نمایش میدهد، ترمههایی است که با منجاق، زری، مروارید و … زینت یافتهاند. این ترمهها به خانوادۀ ضرابی کاشانی تعلق داشته که تا امروز حفظ و نگهداری شدهاند.
فضای هنری سوله ساختمانی کارگاهی واقع در محدودۀ بافت تاریخی کاشان و متعلق به حدود ۶۰ سال پیش است که در آن وَرتابی میکردهاند. این بنا در گذشته کاربریهای متفاوتی؛ مانند سالن ورزشی داشته و در سالیان اخیر متروک بوده است.
به گفتۀ حسن و حسین روشنبخت ساختمان که با پایههای خشتی و سقفهای آجری از گزند حوادث سلامت مانده بود، در اسفند ۱۴۰۰ خریداری شد تا بازسازی و احیا شود.
برادران روشنبخت با همفکری هما ضرابی در صدد برآمدند تا با حفظ اصالت بنا، آن را متناسب با یک فضای نمایشگاهی مجهز و مدرن تغییر کاربری دهند. این عملیات ۱۰ ماه به طول انجامید.








