
گرافیک معاصر ایران/ Iranian Contemporary Graphic Design
عرصهی گرافیک امروز ایران وضعیتی بیتناسب دارد. یا بیش از اندازه از موضوع سفارش و مخاطب معیّن فاصله میگیرد و به دنبال ابداع فرمهای نو میرود و یا بیش از حد و تا مرز کیچ، تنها به ارائهی غیرخلاق موضوع میپردازد. آن نوع گرافیکی که در عین ایجاد و به کار گیری فرمها و آثاری نو و خلاق، موضوع و مخاطب محور باشد (یعنی تجلی مفهوم دیزاین) یا تولید نمیشود و یا کمترین حجم تولیدات را به خود اختصاص میدهد. گونههای موجود گرافیک هر کدام در موقعیتهایی با هم کشمکش دارند و گفتمانها و پایگاهها و کلیدواژههای خود را ساختهاند. چه بسا که برای توجیه خود و به حاشیه راندن دیگری دست به دامان تحریفها و باژگونهنماییهایی هم شده و میشوند. آنچه در این میان مغفول و مظلوم میافتد مخاطب یا گیرنده پیام گرافیکی است. در گفتمانهای رایج گرافیک معاصر ایران پرداختن به موضوعات با مخاطب میلیونی، کاری سطحی، غیرخلاقانه و ممرِ درآمدِ صرف تلقی میشود؛ در عوض طراحان نخبهی جوان ما آثارشان را به گونهای طراحی میکنند که گویی تنها چشمی به همکاران خود و دلی در گرو جوایزجشنوارهها دارند. پنداری آنچه موضوعیت ندارد حل مسئله است و ارتباط با مخاطب.
فرم و لیست دیدگاه
۰ دیدگاه
هنوز دیدگاهی وجود ندارد.