هدف مجله تاریخ تصویر، ایجاد بستر و راهی است در جهت مطالعه و تحلیل تصاویر و گذشته تاریخی آنها. در این راستا، سعی داریم با مطالعه اندیشه و روش کسانی چون آلویس ریگل، هاینریش ولفلین، آبی واربورگ، اروین پانوفسکی، والتر بنیامین و…، تاریخنگاری هنر را همچون تاریخ تصویر و نه تاریخ هنرِ صرف، و مورخ هنر را در مقام مورخ تصویر معرفی کرده و در اصل از تاریخ هنر به سوی تاریخ تصویر حرکت کنیم.
بخشی از تمرکز اصلی این مجله، شرح آرای آبی واربورگ و نظریه تاریخ هنر است. بدین منظور، آنگونه که واربورگ می‌گوید، سعی داریم به معرفی و ایجاد روشی بپردازیم که تاریخ هنر را به معرفتی در باب تصاویر مبدل سازد و با کاربست این شیوه در تحلیل هنر و تصویر، تصاویر گذشته را به صحنه اصلی‌شان، به قلمرو فرهنگی- انسان‌شناختی‌شان بازگرداند. در این راه نخستین و لازم‌ترین کار ترجمه و شرح این رویکرد در مقابل رویکردهای فرمول‌بندی شده آکادمیک و مسلط است.
البته که بخشی از تصویر و تاریخ تصویر، وضعیت تصویر در زمانه معاصر است. نگاه ما به این بخش، مطالعه مسائل حول تصویر در هنر معاصر (به ویژه هنر معاصر ایران) و نقد و ترجمه سازنده حول آن است.