این روزها که سایه جنگ روی همه کره زمین، آفتابمون رو هم بی‌رمق کرده، نوشتن نامه به تو را لازم دارم. شاید نوشتن، فاصله‌ها را کم کند. سال‌هاست که می‌شناسمت واولین باری که باهات آشنا شدم آسون نبود که به چهره ات عادت کنم. راستش‌هیچ وقت برای من مردجذابی نبودی شاید اصلاً نه مردی نه زن. با این همه از وقتی که شناختمت به تو فکر می‌کنم. اینکه من تو را لابه لای کلمات کشف کردم به من این امکان رو می‌ده که با خیال راحت از اینکه از من نمی‌رنجی هرچه را که می‌خواهم در‌باره‌ات بنویسم. در واقع نویسنده زندگی‌نامه توکمکم کرد تا تو را کشف کنم. با این‌همه تو برایم مهم‌تر هستی.
