[...] می‌گویند پسامدرنیسم نه ماهیتی همگن است و نه «جنبشی» تحت رهبری آگاهانه؛ بلکه عبارت است از یک فضا، « وضعیت»، «مخمصه»، موقعیت پرسش‌انگیز[aporia]، و «راهی غیرقابل عبور» که نیات و تعاریف و اثرات متقابل، گرایش‌های اجتماعی و فکری گوناگون، و نیروهای مختلف در آن تلاقی و برخورد دارند...