این مقاله چند سال پیش توسط کیوان دوست‌خواه و برای تدریس در یک کلاس دانشگاهی ترجمه شد. از آن موقع تا بحال هیچ خبری از او نیست (یا من ندارم)، هیچی. علاقه‌ای به کار فرهنگی به شکل مطبوعاتی و کتاب و انتشار ترجمه‌هایش نداشت. اما این مقاله باید چاپ می‌شد. پس تصمیم گرفتم ترجمه مجددی از آن بکنم. معترفم که ترجمه او همچون راهنمایی در برابرم بود و پا به پای آن پیش می‌رفتم. این کار دو دلیل داشت: یکی سنگینی مفهوم و نثر مقاله و اعتمادم به ترجمه او، و دوم تفاوتی که بواسطه سنگینی مقاله، میان ترجمه او و ترجمه حاضر بوجود می‌آمد.