اُد نردروم (Odd Nerdrum) از مهم‌ترین نقاشان پُست مدرن معاصر است. چارلز جنکس او را در گروه واقع‌گرایان کلاسیک قرار می‌دهد. و کارهایش را تحت تأثیر روش و ذهنیت تاریخی – روایی سمبولیست‌هایی چون فردیناند هودلر و متفکرینی مانند دریدا می‌داند.

اشارۀ جنکس به اُد نردروم، به مثابۀ تصویرگر جهانی پسافاجعه – Post Apocalyptic – که بازماندگان انهدام حاصل از یک جنگ اتمی را تصویر می‌کند. اشارۀ درستی است. اما مسیر نردروم در تصویرگری جهانی غریب، زدوده شده از اخلاق، و خشک و خالی مانده پیچیدگی بیشتری دارد.

نردروم – تأکیدهای مکرر و مداومش دربارۀ «کیچ» بودنِ کارش به کنار – نقاش پست مدرنِ تمام و کمالی است. تکیه‌گاه اصلی‌اش نقاشی فلاندر و هلند- و در مجموع هنر «نوردیک» - است. و با تماشای مجدد کارهای دو نقاش بسیار تأثیرگذارنده بر کارهایش – پیتر بروگل و رامبراند – می‌توان در درک و بازسازی جهان وهم‌آلود نردروم توفیق بیشتری یافت.

از حیث اجرایی، او هر دو دورۀ متفاوت نقاشی‌های «رامبراند وان رین» را به آزمون و اجرا درمی‌آورد. و با استادیِ تام و تمام، روش ساخت و ساز دقیق پیام و رنگ‌های زبرِ افزوده شده بر جاهای لازم در دوران اولیه آثار او را تقلید می‌کند. و در نمونه‌های دیگر (مثلاً در «تک‌چهرۀ نقاش نشسته در قایق») با به کارگیری ضربه قلم‌های رها و خشن و بی‌پروا و قرار دادن رنگ‌های غلیظ و انبوه و توده شده بر روی هم، به کارهای متأخر او نزدیک می‌شود.

در استفاده از نور متمرکز – کیاروسکورو – و تقلیل دادن رنگ‌ها به سیاه و قهوه‌ای و نارنجی و طلایی و نخودی و قرمز، همانقدر به رامبراند وامدار است که به کاراواجو. و مانند کاراواجو می‌تواند «اساطیر» را در معرض موقعیت‌های زمینی و خاکی و عادی قرار دهد. ...

برای دریافت مقاله روی گزینه‌ی خرید کلیک کنید.

برای خواندن مقالات بیشتر پیرامون اُد نردروم اینجا را کلیک کنید.

برای دیدن مقالات آیدین آغداشلو اینجا کلیک کنید.