«چیزها آنجور که دیده می‌شوند نیستند» عنوان گفتگویی با ابلاردو مورل عکاس کوبایی الاصل است. این گفتگو که از دوران کودکی مورل آغاز می‌شود از چگونگی آشنایی و علاقه‌ی مورل به عکاسی سخن می‌گوید. او دوران جوانی خود را مملو از سیاست‌های نژادپرستانه توصیف می‌کند. سفر مورل به آمریکا باعث شد این عکاس سنت‌های کوبایی جدا شود و به تجربه‌های جدید دست یابد. مورل تحت تاثیر عکاسی خیابانی دهه 50 و 60 آمریکا قرار می‌گیرد اما به تدریج راه خود را در عکاسی پیدا می‌کند. او به بازنمایی خانواده و زندگی خانگی علاقه‌مند می‌شود و از ویوکمرا برای این نمایش این سوژه‌ها بهره می‌گیرد. عکس های مورل از سوژه‌های معمول مخاطب را مجبور می‌کند از زاویه‌ی دیگری به اشیاء نظر کند. عکاس در این گفتگو از چگونگی به تصویر کشیدن ایده‌هایش در عکاسی سخن می‌گوید. تصاویر مورل نشان‌دهنده‌ی نوعی بازنمایی مجدد اجسام پیشتر دیده شده هستند، کشف دوباره‌ی معنای دنیایی که کم و بیش با آن آشنایی داریم.