در اوایل فوریه ١٩٩٢ به دانشگاه تکزاس دعوت شدم تا همراه با عده‌ای از هنرمندان، منتقدان، مورخان و فیلسوفانِ هنر به این سؤال پاسخ دهیم که: چه اتفاقی برای زیبایی رخ داده است؟ در بروشور کنفرانس آمده بود: «در مسیر هنری جدید، نوعی تغییر رویکرد از جستجوی فعال زیبایی، به بی‌اعتنایی یا حتی طرد آن دیده می‌شود، کمااینکه هنرمندان معاصر بیشترِ نیروی خود را صرف جهت گیری‌های سیاسی می‌کنند تا کشف رویکرد‌های جدید زیبایی شناختی.»