71
چهل سال در یادداشتهای من چگونه گذشت؟ / ثمیلا امیرابراهیمی
بیتردید چیزی دارد عوض میشود. شاید ما همه خواه و ناخواه قربانیان لازم و حقیقی یک تغییر هستیم و کسی چه میداند، شاید این تغییر بهسوی بهتر برود. شاید همهی رنجهای ما مقدمهای باشد تا بعضی مفاهیم با خلوص و یکدستی بهتری جا بیفتند ...
زندگی ایران هرگز بیش از این زنده نبوده. لااقل در حافظه و خاطرهی من که بسیاری از وقایع بیست ـ سی سال پیش را ندیدم و یا به خاطر نمیآورم. کسی نمیداند چه خواهد شد...