در اواخر دهه 1960 بود که ست سیگلاب از اصطلاح «راززدایی» به منظور پایه‌گذاری چرخشی در شرایط تولید نمایشگاهی بهره گرفت، كه به موجب آن کیوریترها آشکار ساختن مولفه وساطت‌كننده در شکل‌گیری، تولید و انتشار نمایشگاهی را آغاز کرده بودند. «گمان می‌کنم نسل ما فکر می‌کرد می‌تواند از نقش موزه، نقش مجموعه‌دار، و از تولید اثر هنری راززدایی کند؛ به‌عنوان مثال، اینکه اندازه گالری چه تأثیری بر تولید هنر می‌گذاشت و از این دست. ما به این معنا کوشیدیم به راززدایی از ساختار پنهان دنیای هنر دست بزنیم.»

اونیل، پی. و سیگلاب 2006