مقاله «چرا هیچ زن هنرمند بزرگی نداشته‌ایم؟» به قلم لیندا ناکلین یکی از مقالات مهم و تاثیرگذار ناکلین در باب زنان و هنر است. پیامدهای جنبش آزادی زنان برای تاریخ هنر و در گستره‌ی هنر امروز - یا، هر پرسش ابلهانه‌ای - سزاوار پاسخ‌های دور و دارازی است. در اینجا هشت پاسخ را به دنبال داشته است. در حالی که جهش ناگهانی جنبش فمینیستی در این کشور ویژگی‌ آزادی‌بخش داشته است. اما فشار و نیروی آن بیشتر عاطفی و فردی و روان‌شناختی و ذهنی بوده است. مانند جنبش‌های تندروی دیگر که به آن وابسته است.

لیندا ناکلین به جای آن‌که به بررسی تاریخی پرسش‌های بنیادین عقلی و فکری بپردازد که با تاختن فمینیست‌ها به وضع کنونی، خود به خود به پیش کشیده می‌شود و بر نیازهای کنونی و آنی خود پای می‌فشارد. با این همه، مانند هر انقلابی، فمینیسم نیز سرانجام باید به آن‌جا برسد که با بنیادهای عقلی و فکری و ایدئولوژیک رشته‌های گوناگون روشنفکری یا دانشوری مانند تاریخ، فلسفه، جامعه‌شناسی، روان‌شناسی و رشته‌های دیگر را دریابد و با آن درگیر شود. به همان شیوه‌ای که جهان‌بینی نهادهای اجتماعی کنونی را به پرسش می‌گیرد. ‌