خیلی ازما درمواجهه با عكس های قدیمی این حرف سانتاگ راتجربه كرده‌ایم كه: "هرعكسی در طول زمان تبدیل به یك عكس هنری می‌شود."عكس‌های تاریخی شده (نه صرفا از حیث ‌زیبایی‌شناسی) كه بابت اشاراتشان به فضایی دور از دسترس قدرت تخیل بی حد و حصری رادامن می‌زنند. شرمین نادری با اتكابه این تخیل تاریخی، عكس‌های گوناگونی را (به طورتصادفی) از دل تصاویر مستند ایرانی برگزیده و آنها را مركز و بهانه قرارداده تا حول قصه‌های قبلاخوانده و قصه‌های آمده در ذهنش، یك جابچرخد و به اتفاقاتی اشاره كند كه بی‌حضور این ‌تصاویر نه كامل می‌شد، نه دقیق و نه اینقدرتحریك كننده...