ویلهم هامرس هوی احتمالا خود را شاگر دیر هنگام نقاشان دوران طلایی دانمارک (1850 - 1820) می‌دانست. اما شاگردی بسیار دیر هنگام؛ چرا که در آثار او آگاهیِ زجر آور و هراسناکی است که در نقاشی هنرمندان عصر طلایی دانمارک کمتر نشانی از آن دیده نمی‌شود؛ آگاهی که خود گواه خود گواه این مدعاست که هامرس هویِ "محافظه‌کار" به دوران مدرن تعلق دارد.