Menu
رابرت هاوزر Robert Hausser يك عكاس قديمى است. از آن كلاسيك شده‌هاى توى كتاب‌ها. دو سه سال پيش كه مجله آلمانى novum ، هفتاد و پنجمين سالگرد تولدش را جشن گرفته بود، يكه خورديم كه هنوز زنده است. حالا در بدو حركت، تصميم گرفتيم بخشى از شماره نخست نشريه را به او اختصاص بدهيم. تا هم نگاه دقيق‌تر به آثارش داشته باشیم. هم اداى احترام به قابليت‌هايش. و مغتنم بشمریم حضور زنده و گرمش را. و بتوانيم از راه دور گفتگوى كتبى الكترونيكى! نيز با او داشته باشيم. اميد كه ساليان بماند و عكاسى كند.
در این جستار کوشیده‌ایم با مقاله‌های "فرم = محتوا، محتوا = فرم" به قلم رون هسنر، "درهای موسولینی" نوشته‌ی راینهلد میلبیک، "آسمانش را گرفته تنگ در آغوش" به قلم شهریار توکلی و یک گفت‌وگوی اینترنتی با رابرت هاوزر، نگاهی شفاف‌تر به آثارش داشته باشیم.
در متن نخست با برگردان زیبا نظری، تلاش شده است علاوه بر نگاه اجمالی به زندگی هاوزر، درهم‌تنیدگی فرم و محتوا در آثار او بررسی شود.
در مقاله‌ی "درهای موسولینی"، به بررسی آثار رابرت هاوزر در مقام عکاس بعد از جنگ پرداخته شده است.
در متنی دیگر تحت عنوان "آسمانش را گرفته تنگ در آغوش" شهریار توکلی با نگاه شاعرمسلکِ ویژه‌ی خود مروری بر دنیای هاوزر داشته است. «می‌توان از رابرت هاوزر چیزی ندانست و سیاهی‌های فراگیر و سفیدی‌های مختصر تصاویرش را حمل بر کورسوی امید در میانه‌ای از تباهی و بلیه و گرفتاری کرد. دنیای عکس‌های او مثال مصوّر شده‌ای از (سرزمین هرز) تی اس الیوت است. سرزمین شهرهای بی‌تحرک و خاک‌های بی‌برکت و آسمان‌های گرفته.»
و در نهایت نشریه‌ی حرفه‌هنرمند در شماره‌ی اول خود گفت‌وگویی مکاتبه‌ای -اینترنتی با رابرت هاوزر Robert Hausser، عکاس آلمانی انجام داده است. در این گفت‌وگوی کوتاه هاوزر درباره‌ی شروع و نحوه‌ی کارش، نگاهش به عکاسی، و پروژه‌های آتی خود سخن گفته است.