نچوی عکاسی است سر به زیر و در لاک خود. در صحنه‌ها آرام و بی‌آزار. بی‌اغراق او آگاه‌ترین، خوش‌ذوق‌ترین عکاسان خبری است. آگاهی او از تاریخ هنر و علم سیاست، معنای موضوعات و معنای آثارش را در دل آنها می‌گنجاند و در چنین مرتبه‌ای، از "خبر" فاصله می‌گیرد و به تفسیر معنی‌دار نزدیک می‌شود. تمامی محاسن او، در شیپور حضور بی‌محابا در صحنه‌ها، ذکر همدردی‌های بی‌مایه با سوژه‌ها و شاعرانگی در توصیف عکس‌هایش خلاصه نمی‌شود.