Menu
همه می‌دانیم علی گلستانه "زنده" است. در ایران است و دارد کار می‌کند. زیاد هم کار می‌کند. اما نمی‌دانیم کجاست.
او در فضای حاکم بر هنرهای تجسمی ما "زندگی" نمی‌کند. در خانه‌ای قدیمی – شاید 100 ساله - "زندگی" می‌کند و سالهاست که لحظه‌های "زندگیش" را بر روی بوم ثابت می‌کند. خوب می‌داند که آنها برنمی‌گردند. این را "زندگی" به او آموخته است.
اهل حرف نیست و تمام تلاش ما برای حرف کشیدن از او همین چند صفحه شد که می‌بینید. اما درعوض نقاشی می‌کشد و از معدود نقاشان ایرانی‌ست که هم از راه فروش آثارش امرار معاش می‌کند و هم عوام‌زده و بازاری نشده است. او "نقاش" است. به معنی واقعی کلمه "نقاش".
آنچه در این جستار می‌خوانیم:
این لحظه‌ها بازنمی‌گردند / گفت‌وگو با علی گلستانه
آزادی و قناعت در آثار علی گلستانه / ثمیلا امیر ابراهیمی