و باید او را در آینه‌ای قضاوت کنیم که چگونه خود را در آن مشاهده کرده است. از شما سئوالی دارم. آیا این نگاه چگونه نگاهی می‌تواند باشد، آیا گونه‌ای شرمندگی در آن مشاهده می‌کنیم؟ یا نگاهی توأم با درد و رنج را؟ هیچکدام؟ اما نگاهی حکیمانه توأم با سرشکستگی که نگرانی در آن موج می‌زند.