پدر، نمی‌بینی که دارم می‌سوزم؟ زیگموند فروید

به‌رغم جمله‌ای که در بالا از فروید نقل کردم، در این‌جا می‌خواهم با تکه‌ای از کتاب خاطرات سوزان نیمن، آتش آرام: یادداشت‌های یک یهودی از برلین آغاز کنم که به نوعی یادآور تجربه‌های او به عنوان یک فیلسوف و یک یهودی در برلین دهه‌ی ۱۹۸۰ است. او می‌نویسد: «دیته می‌گفت رنسانس کنونی در نقاشی آلمان ناشی از دلمشغولی پس از جنگ نسبت به دوره‌ی نازی‌‌هاست. نزاع و کشمکشي میان پدران و پسران كه تنها از طریق هنر می‌تواند حل‌وفصل شود»