سوگواری بر فراهم نیاوردن امكانات اجتماعی زندگی فكری در ایران، دیگر تقدیر تاریخی ما شده است. آنها, در آنسوی مرزها، چشم به امروز خود گشودند تا فردای خود را بازیابند و ما به تجربه‌ی دیروز آنها دل بسته‌ایم تا امروز خود را بسازیم. به واقع شاید فقدان تجربه‌ی زیسته‌ی بی‌واسطه‌ی ما است كه دیوار‌های نوستالژی و فاصله بدین‌سان قطور می‌نماید...