وقتی اساس وجود هنر معاصر یا نوگرای ایران از بدو تولدش تا امروز تنها بسته به این باشد که موقعیت خود را یعنی زمان و زمین خود را در برابر هنر غرب تعیین کند پس تنها کافی است که هنرمندی شم و هوش قوی‌ای برای همزمانی با غرب داشته باشد تاجایگاه خود را در رده مهم‌ترین هنرمندان هنر معاصر ایران تضمین کرده باشد‌، و این شاید مجال و ضرورت چندانی برای غور در سبک و بیان هنری را هم نمی‌‌طلبد. ...