ریچارد دیبِن کُرن برای خلق آثار بازنمودی‌اش به قابلیت‌هایی متفاوت از آنچه در آثار انتزاعی لازم می‌آید احتیاج داشت. می‌توان برای عناصر حاضر در یک اثر بازنمودی همانندهای بی‌واسطه‌ای در جهان مرئی یافت، حال آنکه در یک اثر انتزاعی چنین نیست. سرچشمه‌های خودآگاه یا ناخودآگاه یک اثر انتزاعی در دل آن نهفته‌اند، و بیننده برای درک اثر، آن را با اشیاء خارجی قیاس نمی‌کند.