اوضاعِ پیش‌ِروی هنرمندان پسا‌اکسپرسیونیست‌ پس از شکست در جنگ جهانی اول مشابه وضعیت نقاشان اکسپرسیونیست‌‌ در 1905 بود. آنها می‌کوشیدند از یک سو با فاجعه‌ای که آلمان را در خود فرو برده ‌بود کنار آیند و از سوی دیگر پیوند خود را با تحولات هنری پاریس و دیگر نقاط اروپا، به‌ویژه زوریخ و ایتالیا بازیابند. در 1905 هنرمندان نمی‌توانستند با سنت‌های خود، یا آنچه به «امپرسیونیسم آلمانی» شهرت یافته بود، احساس پیوند كنند، و ضرورت نگریستن به آن‌سوی مرزهای آلمان را احساس ‌کرده بودند. نگریستن به فرانسه، و نیز توجه به هنرمندان منفرد بزرگی چون مونک، انسور و هودلر، در طلب انگیختارهای نو به ایشان تجربه آموخته بود. ...