49
هنرمندان برای چه خودنگاری میکنند؟ / ثمیلا امیرابراهیمی
این جستار کوتاه به مروری اجمالی بر تاریخچهی ژانر خودنگاری در تاریخ نقاشی اروپا میپردازد. نگارنده میکوشد تا جایگاه خودنگاری را در تاریخ نقاشی اروپا از قرون وسطی تا آستانهی مدرنسیم تبیین کند. به گمان نگارنده این آثار در تاریخ نقاشی اروپا نه تنها نمونههای برجستهی شبیهسازی و شخصیتپردازی به شمار میرفتند بلکه اغلب سرنمونهای برجستهی مکتبها و سبکهای رایج دوران خود بودهاند. نگارنده در سیر تاریخی خود مختصری به برخی زمینهها، انگیزهها و هدفهای خودنگاری نزد هنرمندان برجستهی هر دوره اشاره میکند. نگارنده در سیر تاریخی و تحول ژانر خودنگاره در تاریخ نقاشی اروپا آثاری از رامبرانت، دورر، وان آیک، داوینچی، ولاسکز، گویا، کوربه، ون گوگ، فریدا کالو، آدد نردرم و لوسین فروید را بررسی میکند. به گمان نگارنده، در هنر معاصر و به ویژه در دهههای اخیر میتوان آثار خودنگاری را به مثابه بیانیههایی برای افشای وضعیت کنونی انسان امروزی در نظر گرفت و نمونههایی از هنرمندان معاصر این ژانر را نام میبرد.