هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
«هنر، عمل تاریخ‌نگارانه و پایان‌های تاریخ» نوشته‌ی دیوید گرین و پیتر سدن و برگردان گلنار نریمانی است. تاریخ چیزی نیست جز تشخیص پایان‌ها...تاریخ، گذاشتن اثر انگشت است بر دیواری شیشه‌ای تا بتوان دیوار را دید، جمع‌بندی یک دوره است که آن را تعریف و ابداع می‌کند. شاید این دیدگاه درباره‌ی چیستی تاریخ چندان نامتعارف نرسد زیرا فرضیات اساسی آن را اغلب هم می‌پذیرند و هم می‌فهمند. با این حال، مدت زیادی نمی‌گذرد که به تاریخ بدین شیوه نگریسته می‌شود.
این ایده که تاریخ «چیزی نیست جز تشخیص نقاط پایان» در تقابل شدید است با تاکیدی که روزگاری بر مفهوم پیوستگی‌های تاریخی گذاشته می‌شد. از منظر این دیدگاه قدیمی‌تر، هدف اصلی از مطالعه‌ی تاریخ ردگیری روابط بین زمان حال و گذشته بود و نه به توجه به «غیریت» ذاتی گذشته که سدّی آن را از ما جدا می‌کند، گیرم که این سد در بدایت سدّی شفاف باشد. آنچه بیش از پیش دریافت کنونی ما از تاریخ را از دریافت‌های پیشین متمایز می‌کند، این ایده است که تنها از طریق صور گوناگون بازنمایی تاریخ-«اثر انگشت بر دیواره شیشه‌ای»- است که اصلا گذشته برایمان وجود دارد. البته این ما هستیم که سطح دیوار شیشه‌ای را لکه‌دار و اثر انگشتمان را بر آنچه بدان می‌نگریم تحمیل می‌کنیم. اینگونه است که گذشته را تعریف و ابداع می‌کنیم.
از بسیاری جهات کاملا بجاست که بندی از یک رمان موجب برانگیختیِ ادبیات داستانی قرار داد، مفهومی از واقعیت را پیش‌فرض می‌گیرد که بر اساس آن «امر حقیقی» با «امر واقعی» یکسان انگاشته می‌شود، تنها اگر بتوان نشان داد که امر حقیقی روایت گونه است».