نور می‌تابد. بی‌تفاوت و بی‌اعتنا. همسنگ و همسان. هویدا و پیدا. نه می‌شود وادار به تابیدنش کرد و نه محروم از تابش. دقیق است و منظم و با حضوری مقتدرانه تفاوت آشکار میان روشنایی و تاریکی را پدیدار می‌کند. آن‌قدر مقتدر و بی‌تغییر می‌آید و می‌رود که ماهیتش از فرط تکرار و نظم بدیهی شده، همانند توصیفش در این چند خط.