احمد عالی با نوآوری‌های خود، زمانی سنت‌ها و معیارهای رایج را شکست و فرو ریخت که اندیشه فرمایشی غالب برای سوق دادن هنرمندان به سوی تولید آثاری تزئینی و در نهایت خالی از تفکر، سخت در تلاش بود. در جمع هنرمندان دهه‌های چهل و پنجاه، احمد عالی تنها عکاس، و عکاسی تنها بود.