در مطالعات ادبی و فرهنگی امروز حرف و حدیث در باب نظریه بسیار است ـ نه نظریه ادبیات، بلکه صرفاً «نظریه». برای هر کس که بیرون از گود ایستاده باشد، این شکل کاربرد کلمه خیلی عجیب به نظر می‌رسد. می‌پرسید «نظریه چی؟» جوابش به طرز عجیبی دشوار است. مقصود، نه نظریه یک چیز خاص است و نه نظریه‌ای برای درک چیزها به طور کلی. گاه نظریه بیش از آن که در باب چیزی باشد نوعی فعالیت به نظر می‌رسد ـ کاری که انجامش می‌دهید یا نمی‌دهید. ممکن است به نحوی درگیر نظریه باشید، تدریسش کنید یا بیاموزیدش، می‌تواند از نظریه متنفر باشید یا از آن بترسید. هیچ یک از اینها چندان کمکی نمی‌کند تا درک کنید نظریه چیست.